87. kafli - Um Mýramannakyn.

Þorsteinn Egilsson tók skírn, þá er kristni kom á Ísland, ok lét kirkju gera at Borg. Hann var maðr trúfastr ok vel siðaðr. Hann varð maðr gamall ok sóttdauðr ok var jarðaðr at Borg at þeiri kirkju, er hann lét gera.

Frá Þorsteini er mikil ætt komin ok margt stórmenni ok skáld mörg, ok er þat Mýramannakyn ok svá allt þat, er komit er frá Skalla-Grími. Lengi helzt þat í ætt þeiri, at menn váru sterkir ok vígamenn miklir, en sumir spakir at viti. Þat var sundrleitt mjök, því at í þeiri ætt hafa fæðzt þeir menn, er fríðastir hafa verit á Íslandi, sem var Þorsteinn Egilsson ok Kjartan Óláfsson, systursonr Þorsteins, ok Hallr Guðmundarson, svá ok Helga in fagra, dóttir Þorsteins, er þeir deildu um Gunnlaugr ormstunga ok Skáld-Hrafn. En fleiri váru Mýramenn manna ljótastir.

Þorgeirr, sonr Þorsteins, var þeira sterkastr bræðra, en Skúli var mestr. Hann bjó at Borg eftir dag Þorsteins, föður síns, Skúli var lengi í víking. Hann var stafnbúi Eiríks jarls á Járnbarðanum, þá er Óláfr konungr Tryggvason fell. Skúli hafði átt í víking sjau orrostur.