26. kafli - Frá sonum Guttorms hertoga.

Guttormr hét maðr, sonr Sigurðar hjartar. Hann var móðurbróðir Haralds konungs. Hann var fóstrfaðir konungs ok ráðamaðr fyrir landi hans, því at konungr var þá á barns aldri, fyrst er hann kom til ríkis. Guttormr var hertogi fyrir liði Haralds konungs, þá er hann vann land undir sik, ok var hann í öllum orrostum, þeim er konungr átti, þá er hann gekk til lands í Nóregi. En er Haraldr var orðinn einvaldskonungr yfir landi öllu ok hann settist um kyrrt, þá gaf hann Guttormi, frænda sínum, Vestrfold ok Austr-Agðir ok Hringaríki ok land þat allt, er átt hafði Hálfdan svarti, faðir hans. Guttormr átti sonu tvá ok dætr tvær. Synir hans hétu Sigurðr ok Ragnarr, en dætr hans Ragnhildr ok Áslaug.

Guttormr tók sótt. En er at honum leið, þá sendi hann menn á fund Haralds konungs ok bað hann sjá fyrir börnum sínum ok fyrir ríki sínu. Litlu síðar andaðist hann.

En er konungr spurði andlát hans, þá lét hann kalla til sín Hallvarð harðfara ok þá bræðr, sagði, at þeir skyldu fara sendiför hans austr í Vík. Konungr var þá staddr í Þrándheimi. Þeir bræðr bjuggust til ferðar þeirar sem vegligast, völðu sér lið ok höfðu skip þat, er þeir fengu bezt. Þeir höfðu þat skip, er átt hafði Þórólfr Kveld-Úlfsson ok þeir höfðu tekit af Þorgísli gjallanda. En er þeir váru búnir ferðar sinnar, þá sagði konungr þeim erendi, at þeir skyldu fara austr til Túnsbergs. Þar var þá kaupstaðr. Þar hafði Guttormr haft atsetu.

“Skuluð þit,” sagði konungr, “færa mér sonu Guttorms, en dætr hans skulu þar upp fæðast, til þess er ek gifti þær. Skal ek fá menn til at varðveita ríkit ok veita meyjunum fóstr.”

En er þeir bræðr váru búnir, þá fara þeir leið sína, ok byrjaði þeim vel. Kómu þeir um várit í Vík austr til Túnsbergs ok báru þar fram erendi sín. Taka þeir Hallvarðr við sonum Guttorms ok miklu lausafé. Fara þeir, þá er þeir eru búnir, aftr á leið. Byrjaði þeim þá nökkurum mun seinna, ok varð ekki til tíðenda í þeira ferð, fyrr en þeir sigla norðr um Sognsæ byr góðan ok bjart veðr ok váru þá allkátir.