9 Mælanleg rúm og málrúm
9.1 Skilgreining
Látum Ω vera mengi og F vera safn hlutmengja í Ω. Þá er sagt að F sé σ-algebra ef eftirfarandi skilyrði eru uppfyllt:
Ω∈F.
Ef E∈F þá Ec∈F.
Ef (En)n≥1 er runa af mengjum í F, þá er sammengið ⋃∞n=1En einnig í F.
Röðuð tvennd (Ω,F) þar sem Ω er mengi og F er σ-algebra af hlutmengjum í Ω kallast mælanlegt rúm.
9.2 Skilgreining
Látum (Ω,F) vera mælanlegt rúm. Fall μ:F→[0,∞] kallast mál (á F) ef það hefur eftirfarandi eiginleika:
μ(∅)=0.
Ef (En)n≥1 er runa af innbyrðist sundurlægum mengjum úr F þá er
μ(∞⋃n=1En)=∞∑n=1μ(En)
Röðuð þrennd (Ω,F,μ), þar sem (Ω,F) er mælanlegt rúm og μ er mál á F kallast málrúm.
Látum M tákna safn allra Lebesgue-mælanlegra mengja í Rd. Setning 6.2.3 segir okkur meðal annars að M sé σ-algebra (á Rd) og (Rd,M) er því mælanlegt rúm.
Þar eð m(∅)=0, þá gildir samkvæmt setningu 7.1.1 að fallið
m:M→¯R,E→m(E)
er mál og þar með er (Rd,M,m) málrúm. Málið m er kallað Lebesgue-málið á Rd.
9.3 Setning
Gerum ráð fyrir að (Ω,F,μ) sé málrúm.
- Látum A1,…,An vera innbyrðis sundurlæg mengu úr F. Þá gildir
μ(A1∪⋯∪An)=μ(A1)+⋯+μ(An)
Ef A,B∈F og A⊆B, þá gildir μ(A)≤μ(B).
Látum B1⊆B2⊆… vera vaxandi runu í F. Þá gildir
lim
- Látum B_1 \supseteq B_2 \supseteq \dots vera minnkandi runu í \mathcal F og gerum ennfremur ráð fyrir að \mu(B_1) < \infty. Þá gildir
\lim_{n\rightarrow\infty}\mu(B_n) = \mu\left(\bigcap_{n=1}^\infty B_n \right).
Sönnun.