14 Heildun jákvæðra falla
14.1 Skilgreining
Látum (Ω,F,μ) vera málrúm, f:Ω→[0,∞] vera mælanlegt fall, E∈F og Y(E,f) vera mengi allra talna af gerðinni ∫Etdμ þar sem t er einfalt fall á málrúminu, sem uppfyllir 0≤t(x)≤f(x) fyrir öll x úr Ω. Þá kallast
∫Efdμ:=sup
Lebesgue-heildi fallsins f yfir mengið E m.t.t. málsins \mu.
14.2 Setning
Látum f og g vera mælanleg föll á málrúmi (\Omega, \mathcal F, \mu), sem uppfylla 0 \leq f \leq g, og E \subseteq F vera mælanleg mengi. Þá gildir:
\int_E f d\mu \leq \int_E g d\mu
\int_E f d\mu = \int_\Omega f \cdot \mathbf 1_E d\mu
\int_E f d\mu \leq \int_F f d\mu
\int_E cf d\mu = c\int_E f d\mu, \quad \forall c \in \mathbb R_+
Fallið f er núll næstum alls staðar þá og því aðeins að \int_\Omega f d\mu = 0
Sönnun.
14.3 Setning [Um einhalla samleitni] (Lebesgue)
Látum (f_n)_{n\geq1} vera vaxandi runu af mælanlegum föllum á málrúmi (\Omega, \mathcal F, \mu), sem taka gildi sín í [0, \infty], og gerum ráð fyrir að runan stefni á fall f: \Omega \rightarrow [0, \infty]. Með öðrum orðum eru eftirfarandi skilyrði uppfylt:
0\leq f_1(x) \leq f_2(x) \leq \dots \leq \infty fyrir öll x úr \Omega.
\lim_{n\rightarrow\infty}f_n(x) = f(x) fyrir öll x úr \Omega.
Þá er f mælanlegt fall og
\lim_{n\rightarrow\infty}\int_\Omega f_nd\mu = \int_\Omega f d\mu
Sönnun.
14.4 Setning
Látum (\Omega, \mathcal F, \mu) vera málrúm og f,g:\Omega\rightarrow [0,\infty] vera mælanleg föll. Þá gildir
\int_{\Omega}(f + g)d\mu = \int_{\Omega}fd\mu + \int_\Omega gd\mu
Sönnun.
14.5 Setning [Fatou]
Látum (f_n)_{n\geq1} vera runu af mælanlegum föllum á málrúmi (\Omega, \mathcal F, \mu) sem taka gildi sín í [0, \infty]. Þá gildir
\int_\Omega(\liminf_{n\rightarrow\infty}f_n)d\mu \leq \liminf_{n\rightarrow\infty}\int_\Omega f_n d\mu
Sönnun. Gerum ráð fyrir að 0 \leq g \leq f, þar sem g er takmarkað fall með stoð á mengi E með endanlegt mál. Ef við setjum g_n(x) = \min(g(x),f_n(x)), þá er g_n mælanlegt á E og g_n(x) \rightarrow g(x) næstum alls staðar, svo að
\int g_n \rightarrow \int g.
Samkvæmt skilgreiningu höfum við líka g_n \leq f_n, svo að \int g_n \leq \int f_n, og þar af leiðir
\int g \leq \liminf_{n\rightarrow \infty}\int f_n.
Með því að taka supremum yfir öll slík g er ójafnan sönnuð.
14.6 Setning
Látum (\Omega, \mathcal F, \mu) vera málrúm, f:\Omega\rightarrow[0, \infty] vera mælanlegt fall og skilgreinum fall
\lambda:\mathcal F \rightarrow [0,\infty], \quad E\rightarrow \int_E fd\mu
Fallið \lambda er mál á \mathcal F.
Ef \mu(E) = 0, þá er \lambda(E) = 0.
Mál \lambda á (\Omega, \mathcal F, \mu), sem fullnægir skilyrði (ii), er sagt vera alsamfellt með tilliti til \mu.
Sönnun.
14.7 Setning
Látum (f_n)_{n\geq1} vera vaxandi runu af föllum frá málrúmi (\Omega, \mathcal F, \mu) inn í [0, \infty], sem stefnir n.a. á mælanlegt fall f. Þá gildir
\int_\Omega fd\mu = \lim_{n\rightarrow\infty}\int_\Omega f_n d\mu
Sönnun.